Kelimelerin Menzili Mermilerin Menzilinden Uzundur
Murat Zelan – Afili Filintalar
31 Temmuz 1944. İkinci Dünya Savaşı. Akdeniz üzerinde bir yer. Havada bir Fransız uçağı. Peşinde Alman Birliği’ne ait uçaklar. Alman savaş uçaklarından biri, düğmeye bastı. Fransız’ın kullandığı uçak düştü. Akdeniz’in derinliklerinde kayboldu. Görünüşe göre, kazanan Almandı.
Ne var ki, mermiler her zaman geleceği kazanmaya yetmez. Yetmiyor da. O gün, Akdeniz’in sıcak sularında kaybolup giden uçakta Saint-Exupéry vardı. Vardı ve yok oldu. Öldü. Saint-Exupéry öldü ölmesine ama katilinin ruhunda yaşıyor. Katiline gelince: O bir Nazi. Adı: Horst Rippert.
Mermilerin sıkıldığı insanlar, mermileri sıkanlardan daha uzun yaşarlar bazen. Robert Ford ve Jesse James örneğinde olduğu gibi. Jesse James’in mezar taşında, “O, burada adı belirtilemeyecek kadar alçak ve hain birisi tarafından öldürüldü” yazıyor. Jesse James bir kahraman olarak öldü, Robert Ford bir korkak olarak yaşadı. Ne olursa olsun, nasıl olursa olsun, kahramanlar korkaklardan uzun yaşarlar. Sadece kahramanlar mı, sanatçılar da askerlerden uzun yaşarlar. Saint-Exupéry ve Horst Rippert örneğinde olduğu gibi.
İkinci Dünya Savaşı’na katılan on binlerce Nazi, hiçbir zaman kahramanlık öykülerini anlatamadı. Horst Rippert da öyle.
2004 yılında Akdeniz’de Lockheed p-38 lightning model uçak bulunduğunda, Horst Rippert daha büyük bir sessizliğe gömüldü. O güne kadar içinde hep bir şüphe vardı. Artık emindi. Uçağın bulunduğu bölge, 31 Temmuz 1944 günü Akdeniz semalarında Fransız’ın uçağını zımbaladığı hava sahasının altıydı. Saint-Exupéry’yi öldüren kendisiydi. Uçağın bulunmasından beş yıl, olayın gerçekleşmesinden 65 yıl sonra, 2009’da sessizliğini bozdu Rippert. Saint-Exupéry’nin pilotluğunu yaptığı uçağı düşüren Alman savaş uçağı pilotunun kendisi olduğunu itiraf etti. Bu itiraf başka bir trajediyi daha ortaya çıkardı. Nazi pilotu Horst Rippert, Fransızların ünlü bir yazarını öldürmekle kalmamıştı sadece. Rippert, aynı zamanda genç yaşlarından beri hayranlıkla okuduğu Exupéry’yi katletmişti. Savaşın öncesinde ve sonrasında hiçbir zaman hayranlığını yitirmediği Exupéry’yi. Evet, Exupéry öldü, Rippert yaşıyor. Yaşıyor yaşamasına ama derin bir vicdan azabıyla yaşıyor. Bir bakıma Küçük Prens’i öldürmüş olmanın huzursuzluğuyla. Kendisinin hayranlıkla okuduğu, muhtemelen kendisinin torunlarının ve onların torunlarının da hayranlıkla okuyacağı bir büyük sanatçıyı öldürmüş olmanın küçültücü, ezici suçluluk duygusuyla. Bir insanı değil, insanlığı katletmiş olmanın gerçeğiyle yüzleşmek zorunda Rippert.
Rippert insanlığa ne verecek? “Bana bir koyun çizebilir misin Rippert?” Hiç sanmıyorum. Çünkü Rippert’ın elinde sadece mermiler var. Exupéry’nin kelimeleri Rippert’ın mermilerinden uzun yaşayacak: Kelimelerin menzili mermilerin menzilinden uzundur. Exupéry’nin uçağını düşürebilirsiniz bayım, ama onun Kale’si asla düşmeyecek!
News