Bir Değirmendir Bu Dünya
Zarifoğlu’nu hiç okudunuz mu?
Okumadıysanız Bir Değirmendir Dünya ile başlayın derim.
Kitabın sunuş kısmında geçtiği üzere siyaset ve aksiyon yazılarından meydana gelen bu kitap, olayların gelişine göre Yeni Devir, Milli Gazete, Mavera başta olmak üzere dönemin gazete ve dergilerinde yayımlanan aktüel ve siyasi yazılardan ibaret metinlerdir. Doğal olarak siz aslında takribi 1977-1984 yılları arası gündemi okuyor oluyorsunuz bu kitapla.
Televizyonun salonumuzun baş köşesine oturmaya başladığı dönemleri, Trt’nin nasıl yayın yapacağını tam kestiremediği, gençlerin Hac’a gitmesinin türlü bahanelerle engellendiği, yatırım yapmak için aslında üretebileceğimiz makinalara ‘aman be sen de kim uğraşacak’ diyerek hazır satın alıp tabiri caizse katır yükü para verdiğimiz dönemleri okuyorsunuz ve şimdi konuştuğumuz bir çok konunun başlama nedenlerini görüyorsunuz.
Kitabın giriş yazılarından biri adını da aldığı “Bir Değirmendir Dünya” başlıklı bölüm. Bir rüya ile başlar yazı, biri rüyasında servetini çoğaltması saklaması yönünde telkinler görür ve kıtlık olacağını bunun için ürünlerini saklaması gerektiğini düşünür ta ki rüyasını tabir ettirene dek. Rüyayı tabir eden; ‘Güzel bir rüya görmüşsün. Elbette servete sahip olmak onu çoğaltmak gerek, çoğaltmak ise tasadduk etmek; muhtaçlara dağıtmakla olur’ şeklinde konuşur ve yazı şöyle devam eder; ‘ servet insanı bir değirmen gibi öğüten bu evcik için değil, öteki esas ev içindir’. (Rabbim esas ev için çalışanlardan eylesin.)
‘Şeytan azmış insanları ne yapsın?’ diye devam eder bir başka yazısında öyle ya zaten ondan alacağını almıştır istediğini yaptırmaktadır fakat mümin kişi öyle mi? Doğru istikamete koyulan, temiz kalple ibadetini yapan şeytana karşı durmaktadır pek tabii şeytan onunla daha çok uğraşacaktır.
Zarifoğlu Siyer okumanın öneminden ise şöyle bahsediyor; ‘İnsanlar, zihinlerinde kimi canlandırıyor zihinlerinde kimler örnek insan olarak teşekkül ediyorsa, onlara benzemeye çalışacaklardır. Bu örneğin belirmesi için de kişinin o örnekle sık sık karşılaşması, onun zihne taşınması gerekmektedir.’ Şimdi düşünelim biz kaç kere siyer okuduk? Ya da hiç okuduk mu? Zorunlu okutulan kitaplarımız var eğitim sistemimizde. Bir tane bile mi siyer kitabı koyamıyoruz içerisine? Hadi onu geçtik Laik bir ülkeyiz din işlerimizi eğitim sistemimize karıştıramayız, e seçmeli Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersimiz var bizim. Araştırdım sordum orda da yokmuş, benim ilkokul-ortaokul-lise dönemimde bu ders zorunluydu zaten her yıl da aynı konuları görürdük tıpkı Türk Dili-Inkılap tarihi dersleri gibi. Bir düşünün Üniversite de bile aynılarını görmüyor muyuz? Ha bir de şu var nasıl bir eğitim metodu kullanılıyorsak hala öğrenemedik Büyük Ünlü Küçük Ünlü uyumunu ve ınkılapları, neyse (!)
Benim en çok üzerinde düşündüğüm daha önce nasıl aklıma gelmemiş ki dediğim “Hacc” konusunda ki yazılarında ise; Türkiye’den yurt dışında herhangi bir yere gitmenin kolay olduğu, vize konusunda herhangi bir sorunun çıkmadığı fakat söz Hacca gitmeye gelince barikat üstüne barikatın kurulduğu yıllar… Hele ki mevzu genç hacılar olunca eyvahlar olsun… ama asıl dikkatimi çeken yazısı “Maksat aynılaşmak, kaynaşmak” başlıklı yazı. Oraya gidince herkes gibi olmak, üstünlüklerini, ünvanlarını bir kenara bırakmak, sadece kul olduğunu hatırlamak. Ugandalı mı, Pakistanlı mı, Almanya lı mı olduğunun bir önemi olmamak olan dönem, fakat Türkiye? Zarifoğlu şöyle bahsetmiş ‘ Türk hacıları pasaklı görünümler içerisindedir gerekçesiyle onlara birkaç yıldan beri bir tür hac üniforması giydiriliyor” diyor. Oysa amaç aynılaşmaktı. Ben kendi üniformamla, Pakistanlı kendi üniformasıyla gelince ne olacak, amaç bu muydu?
Ve kitabın manifestosu diyebileceğimiz bir satır; “Kendi davanıza sahip çıkın” çünkü biz çıkmazsak kimse çıkmayacak!
İyi okumalar…
News