Toprakta yeşermeyi bekleyen bir tohumdum ben
Başkaların hayallerinde, balçık olup ruhlarına sıvandım ben
Zamanla eskidim hayallerden döküldüm ben
Zamana hasret, kendime ise metruk oldum ben
Bazen ıslandım iliklerime kadar
Bazen güneş ile yeşerdim ben
Sanma ki; Güneşe bel bağlayıp unuttum bendeki hazanı
Soldum, kurudum, rüzgarda savruldum…
Sanma ki; yok oldum ben
Bir geldim on oldum O’ndan bin oldum
Zaman oldum, ruh oldum ben
Bir tohum oldum, ben yine ben oldum
“Kün Fe Yekün” ol deyince oldum
SOSYOLOJİ
19 Nisan 2024FELSEFE
19 Nisan 2024FELSEFE
19 Nisan 2024MANŞET
19 Nisan 2024