Hiç dikkatinizi insanların Herodot’tan itibaren kafadan attığı tarihle Allah’ın bize verdiği tarih arasındaki farka teksif ettiğiniz oldu mu? Allah bize, biz Müslümanlara, giderek Türklere hiçbir ümmetin nasibine düşmemiş bir tarih verdi: Üretimler marifetiyle tezyifata, tezvirata uğratılamamış bir Asr-ı Saadetimiz var, dünya süsü tezyifat ve dünya süsü tezvirat karşısında hangi tavrı takınmamız gerektiğini öğrendiğimiz bir Hulefa-i Raşidin devrimiz var. Bu tarihin ne değer taşıdığından bihaber sefiller evine bir kez bile üzerinde para bulundurarak girmemiş Rasulu Ekrem’in öldüğünde zırhlarından birinin bir Yahudi’ye rehin bırakıldığı haberini şaşkınlıkla karşılıyor.
Hareketlerini şaşkınların iddia ve faraziyelerle dolu dünyasının dalgalanmasına uyduranların Müslümanlığına rıza gösterildiğinde payımıza Allah’ın gazabından başka bir şey düşmediği gündelik hayatla doğrulanmaktadır. Gündelik hayatın baskısı hepimizin üzerinde iz bırakarak devam ediyor. Baskı karşısında tepkimiz ne olacak? Elimizden gelenin ne olduğunun haberi hoşumuza gidiyor mu? İnsana mahsus hayat varsa, bu hayatın tekmili şartların şuuruna taalluk eder. Ben bu satırları Allah’ın inayetine teveccühüm sebebiyle yazmıyorsam uğranılan zararı artırıyorum demektir. Zarara uğrayan kimler? Fayda, zarar, kâr ölçülerimiz ne?
Kur’an Arapça nazil oldu; ama her Arap Müslüman olmadı. Her Türkün kimliğini İslâm dairesinde buluşu Kur’an-ı Kerîm’in Türk dillerine ebelik edişi sebebiyledir. Ancak bu dillere imtisal edenler Türk kalabildi. Estonyalıların, Bulgarların, Finlerin, Macarların, Eskimoların, Amerika yerlilerinin Türk olmayışları başka türlü izah edilemez. Türklüğün irtibatı Asr-ı Saadet ve Hulefa-i Raşidin devrinden kesildi mi insan türünün serapları tefekkür diye yutması adî vakıa sayılacaktır. Yaratılmışlar arasında kötü şartları tebcil eden insandan başkası olmasa gerek.
İsmet Özel, 30 Kasım 2017
Tamamı için: İstiklâl Marşı Derneği
News
