28 Mart 2024 Perşembe
Türkiye'nin Yeni Yol Haritası
Genç Ufuk Fikir Kulübü Derneği Olağanüstü Genel Kurul İlanı
Kadavra Metodolojisi Ve Şiirin Ölümü
Kur'ân'ı Doğru Anlamada Dil ve Tarih Bilgisinin Önemi
Soğuk Değil Ölüm Üşütüyor
Yasin Naci'ye Veda
Nimetsu ÖZKAN
Aydın | Lise Öğrencisi
Çanakkale; can kale, şehit kale, kan kale, siper kale, binlerce şehit verdiğimiz ölüm kale… Daha yaşı on beş omuzlarında cephane. Cepheye mermi taşıyor, kendinden ağır yüküyle, yüreğinde vatan sevgisiyle karlı yollarda yürüyor. Amacı neydi de sokakta oynaması gereken kendini siperlere attı değil mi? Onun yaşında “on beşlilerle” doluydu siperler. Onun gibiler için ne önemi vardı şehit olunacaksa yaşın? Son nefesini cephede veren binlerce insan için yaşın değeri olur mu? Tabi ki olmazdı. Hepsinin tek bir amacı var yaşadıkları, büyüdükleri, sevdalandıkları toprakları başkalarına bırakmamak. Herkesin bir bekleyeni vardı oysa. Kiminin bacısı, kiminin karısı, çocukları, kiminin de anası. Hiçbiri bunları hesaba katmadan neredeyse yüz yıl ötede yaşayacak olan bizler için canlarını hiçe sayarak savaştılar. Eğer biz şu an esir değilsek bilin ki onlar sayesindedir.
Şimdi bu satırları oturduğum yerden yazmak kolay geliyor. Bugün yaşasaydık o anlattıklarımı acaba kim giderdi canı pahasına? Vatan hainleri peşimizdeyken kim çıkar da onca askerin yaptığını yapardı? Her gün yine onlarca şehit veriyoruz. Ben sadece cephede bulunan askerleri şehit saymıyorum. Beş ayda gerçekleşen üç patlamada kaybettiğimiz onlarca insanı da şehit kabul ediyorum. Neler yaşadıklarını belki anlayamam bilemem ama hissediyorum. Canlarının acısını, son nefeslerini verirken bile savaşmalarını, anaların evlatlarının arkasında “Vatan sağolsun!” demelerini anlıyorum. Bir ana evladı ölecekse bile vatan için ölmesini ister.
Zaman şimdi düşünme zamanıdır. Parmağında sevdiceğinin nişanıyla toprağa karışan mezarsız genç bedenleri düşün. Mektubuna cevap alamadan toprakla bir olan yavrucakları düşün. Ana kokusuna hasret şehit olanları düşün! Çanakkale’de evlattan önce, babadan önce, kocadan önce, er olmadan önce şehit olanlara yani her şeyden olanları düşün! Düşün ki bastığın toprakların, aldığın nefesin, evdeki ananın bir kıymeti olsun gözünde.
Son sözüm şudur ki; bir gün bu topraklar için ölürsem “Vatan sağolsun!”.