Sahi sen karşımda durup bana bakan beden.  Bütün bunların arasında “sen” kimsin ve “seni kaybettiğimde benden geriye ne kalıyor” sen bana ne kadar yakınsın, ne kadarıyla içimde ve dışımdasın. Seni benimle karşı karşıya getiren şey nedir?  “Sen” in  bir tanımın var mıdır? Mesela ne olsan benimle olursun? Aynı yaşta olsak seninle ya da aynı belde de  ya da uzaklarda olalım ama aynı kanı taşıyalım ya da aynı dinin sancağı altında duralım… bütün bunlar senin yaşadığın acının şiddetini değiştirir mi? Bunların ötesinde olsan, “seni” bana yakınlaştıranların ötesinde o zaman daha mı az acı çekmiş olursun. Yoo, senin acın sadece benimle bütünleşebildiğin kadar önemlidir benim için. Hatta bir zaman sonra sende yetmeyeceksin, sayıların gelmeli peşin sıra. Sayılar, sayılar ah gözü çıkası sayılar, yok mu sizden daha da fazlası.

Bir kişi, iki kişi, üç kişi, önemli olan bilir kişi, hocam acımız büyük çünkü… sayılar ve ortak paydalar, aslında hepsi “Bir” den kopuş, pul pul dökülüp parçalanmaktır. Ortak payda gök kubbenin altıda ve tüm yaratılmışların arasındadır, böylece insanlar ancak,  Rab’lik taslayanlar, zülüm edenler ve zulüme uğrayanlar diye ikiye ayrılır.

O zaman sadece çocuk olmana gerek kalmaz senin masumluğunu anlayabilmem için, acının büyüklüğünü sayılardan öğrenmem ve daha sıkı duvarlar öreriz, işte o zaman yaratıldığımız toprağa ait oluruz, topraktan gelip toprağa gitmiş.

Bu yüzden sen Hanzala, sırtın hala dönük ve Filistinli kardeşlerimin acısı dinmemekte. Kalksın artık üzerimizdeki ölü toprağı, Bürokrasi, sermaye, insan hakları hepsi örümcek ağı gibi dolanmış üzerimize, delinmezmiş gibi sunuluyor. Bir de kurtarıcı rol üstleniyor. Bu mücadele devletlerin, sınırların, bayrakların ötesinde. Çünkü devletler her ne kadar bize farklı nidalarla seslenseler de birbirlerinden ayrılamazlar, varlık güçleri birbirlerinin devamlılığına bağlıdır. Özellikle de kapitalizmin hüküm sürdüğü dünya da, sermaye olmazsa olmazlar.  Boykotlar sermayenin canını acıtır. Sokak eylemleri, devletlerin birbirirleriyle olan ilişkileri üzerinde baskı oluşturur. Sosyal medya üzerinden acıların birliği altında örgütlene bilinir. Benim aklıma gelenler bunlar ama merkez  sabittir ;  “Seni kendimden saydım güzel kardeşim…” de bir araya gelebilmek.