Aşk İle Bağlan Hayata

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Ben Ay’ımı yerde gördüm, ne isterim gökyüzünde?
Benim yüzüm yerde gerek, bana rahmet yerden yağar.

Diyor Yunus Emre bu dizesinde. Yunus Emre’nin herhangi bir şiiri okunup da açıklanmaya gerek yok aslında. Kapat gözlerini gir o şiire ve yaşa o duygusallığı. Kendisinin de ifade ettiği birçok mısralarında ilim bilmediğini tamamen Allah’ın ona bahşettiği aşk ile yazdığını. Aşk ile yazılan aşk ile yaşanır. Yaşanan bu aşk olayı ise kolay kolay anlatılmaz işte.

Bir çiftçi okusa bu dizeleri hemen kapılır toprak hayaline. “Doğru söylemiş ne işimiz olur Ay’la; bizim yüzümüz yerde toprakta, ondan gelecek rahmette berekette.” O rahmet o bereket iş olur, aş olur, düğün olur, ev olur, yuva olur, aile olur. Kısaca olur da olur.

Bir derviş okusa “ne de güzel söyletmiş Allah bizim Yunus’a. O ( c.c.) ki yeryüzünü mescit kıldı bizlere ayetini yansıtmış” diyerek. Eee bağrı yanıklık, aşk ile dolmak bunu gerektirir her bir ayetin muhtevasını dile getirerek.

Belki de Yunus Emre kapıldı “Secde et ve Yaklaş” ayetinin sıcaklığına. Gönlü doldu Rabbine yaklaşma aşkı ile. Ne ayı gördü ne gökyüzündeki her bir yıldızı. Ne istedi güneşin sıcaklığını. Hepsini yere yaklaştığında secde ettiğinde buldu. Secde etti her bir yıldızdan daha büyük bir ışığı, Secde etti güneşten daha parlak içini ısıttığı sıcaklığı, Secde etti ayın nurunu söndüren Rabbinin Nur’unu buldu. Secde etti ve yaklaştı Rabbine. Kısaca Rabbine yaklaştı rahmet yağdı. Rabbine yaklaştı o söylediği tasvir ettiği Aşk’ı buldu…

Yunus Emre işte kapattırır insana gözlerini buldurur bulmak istediğini. Buldurur durmadan arayıp istediğini. Biz ne bulduk acaba veya ne arıyorduk… Aradığımız ve bulmak istediklerimize ulaşmak dileğiyle ama AŞK ile temennisiyle…