Hakikat Meşakkatlidir
Hakikat meşakkatlidir. Anlatanı da dinleyeni yorar. Anlatanı yorar çünkü yalan kadar inandırıcı değildir, dinleyeni yorar çünkü gerçek daima ağır gelir. Gerçek; “ağır gelmek” yerine “ağır bassa” hesabımız daha doğru olurdu.
Doğrulara inanmayanlar, yalana prim yaptırıyor, bizim inanamadığımız da tam olarak bu. Bazen anlatırız, duyulmaz; gösteririz görülmez; mücadele ederiz, boşa gider. Ya da biz öyle zannederiz. Gerçeği duymak, hakikatle yüzleşmek neden bu kadar ağırdır? Oysa “buralar benden sorulur” dercesine ortalıkta adeta cirit atan yalana değil de doğruya yol açmamız gerekmez mi? Ne pahasına olursa olsun, insana yakışan budur.
Doğru, ortaya çıkmak için kendine uygun bir zaman kollarken yalan etrafına kattığı yolcularıyla dönüş yoluna geçiyor. Bu beni daima üzmüştür.
Bu meşakkate rağmen hakikatin safında, doğruluğun yanında olanlara ne mutlu. Gözünü ve gönlünü dünyanın hilelerinden uzak tutabilene ne mutlu.
Bir şey hem kolay hem güzel olamaz, biz zahmetli de olsa zorluğun ardındaki güzelliğe talibiz. Tomurcuk çatladıktan sonra çiçek açar ve etrafa güzellik saçar. Mücadele vermeden kazanılan, bize ait değildir, bir kazançta emeğimiz yoksa onu hak etmemişizdir. Hak etmediğimiz nimeti yiyemeyiz, helal rızık hassasiyetimiz burada devreye girer.
*
Ahlaki yükselişimizin önüne geçecek, bizi insan olmanın erdemlerinden uzaklaştıracak hiçbir yükselme iyi ve hayırlı değildir. Birilerine tutunarak, başkalarının sırtına basarak başımızın göğe ermeyeceğini bilmeliyiz. Yükselirken bile ayağımız yere basmalıdır, yükselirken alçalanlardan olamayız. Bir ayağımız pergelin ucu gibi hep sabit olmalıdır aksi halde çizgimizi kaybeder, rotamızı şaşırır, ne yapmaya çalıştığımızı biz bile anlayamayız.
Dünyada kaybetmekten daha kötüsünün ahireti kaybetmek olduğunu unutmayalım. Hayrı çoğaltmak için, nefsimizi ve çevremizdekileri kötülükten men etmek için sağlam bir iradeye ve mücadele azmine ihtiyacımız olduğu açıktır. Bazen sadece duruşumuzla ve suskunluğumuzla; bazen de sözlerimizle bu mücadeleye katılırız.
Sırat-ı müstakim; dosdoğru yoldur, hak ve hakikatin yoludur, istikamet sahibi olanların yoludur. Bu yoldan saparak yolumuzu bulamayız. Dünyada iken bu yoldan şaşanların ebedi kalacağımız ahiret yurdundaki mekânı güzel olur mu?
News
