0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

7 Ağustos 2016’da Türkiye için açılan Yeni’kapı’da en büyük görev hiç şüphesi ki gençlere düşüyor.

15 Temmuz öncesinde, “bu gençlikten bir şey” olmaz nidaları ve gençlere karşı güvenin çok düşük olmasın da bizim kadar büyüklerimizin de öz eleştiri yapması gerekiyor.

O gece, Üstad Necip Fazıl’ın;
“Kim var!” diye seslenilince, sağına ve soluna bakınmadan, fert fert “ben varım!” cevabını verici, her ferdi “benim olmadığım yerde kimse yoktur!” duygusuna sahip bir dava ahlâkını pırıldatıcı bir gençlik…” diye hasretini çektiği, müjdesini verdiği gençlik meydanlardaydı ve hala meydanlarda…

Bu zamana kadar ya biz kendimizi doğru ifade edemedik, ya da bize kendimizi doğru ifade edebilme fırsatı tanınmadı.

Ama bundan sonrası için yol haritası net ve herkes elini taşın altına koymalı!
Evet bir Diriliş başlattık ve bunun altını iyi doldurmalı tabiri caizse Dünya’nın her yerinde mısır gibi patlamalıyız.

“Osmanlı insanlığın son kalesidir.” diyorsa İngiliz Tarihçi Arnold Toynbee, o ecdadın torunu olarak onların durdurulduğu yerden yola devam etmeliyiz.

Sezai Karakoç’un da dediği gibi;
“İnançsız toplumların merhameti yoktur. Hem müslüman toplum, neden inançsız toplumların merhametine muhtaç olsun? Asıl inançsızlardır ki, müslümanın merhametine muhtaçdırlar.

Müslüman kuvvetli olmak borcundadır. Hem kendi inanç ve medeniyetini korumak, hem zulmün insanlığa el koymasına mani olmak için.” Dünya’nın ve ümmet’in bize ihtiyacı var.

Bosna’dan, Filistin’den, Mekke’den, Somali’den, Kosova’dan, Makedonya’dan ve daha adını sayamadığım bir çok müslüman ülkenin umudunun biziz.

Üzerindeki sorumluluğun bilincinde, tüm Dünya’ya gösterdiği diriliş’in altını dolduran, duruşunda samimi ve istikrarlı bir gençlik olmamız duâsı ile…