Bugün bahsetmesem olmaz diyeceğim, elimi kaleme ve kağıda sürükleyen önemli bir konuyu dile getireceğim. Bir Televizyon programı; öyle ki yaklaşık 2.30 dk izlediğim yada izlemeye tahammül ettiğim bir program. Tahammül ettim diyorum çünkü aklı başında insanların ancak tahammül edebileceği bir program.
Evet galiba başlıktan da anlaşılacağı üzere evlenme, pardon evlenememe ya da evcilik oynama programı.
Gerçekten hayretle izlediğim hatta izlerken ağlanacak halimize güldüğüm traji-komik bir program türü. İlginçtir ki her kanalda da bu program revaçta, demek ki izleniyor. Sabah kuşağında bunu izleyen yakınlarımızın psikolojisini düşündükçe gülümsemeden edemiyorum. İnsanların tv karşısında saatlerce tanımadıkları insanların ya da benim gözümde oyuncuların evlenmesi, evlenmemesi yada aile trajedilerini izlemesi kadar tuhaf, akıl almaz, ilginç bir şey yoktur… İlgimi çekti ve bir kaç dakika izlemek istedim.
Bakayım neymiş bu program demeye kalmadı yaklaşık 2. dakikasında, kendi kendime “acaba bu kız evet diyecek mi ?” sorusu sorarak hafif bir tebessümün ardından, kumandayı kaptığım gibi programı kapattım.
Evlilik müessesesi ile ilgili kitapları okuduktan ve programları izledikten sonra nasıl olur da Peygamber sünneti olan cennet kapılarını açan imanın yarısını kurtaran evliliğin, böyle paravan arkalarında “Evin var mı? Araban var mı?” sorusu sonucunda belirlenir, hayret doğrusu… Sanırım evliliğin kutsallığını çok basite alıyoruz…
Düşünsenize bir toplum bu paravan arkası tertip edilen; ev, araba, para üzerine kurulmuş bu tür bir evliliğe benimseyerek bakıyorsa; Peygamber sünneti olan cennet kapılarını açan, imanımızı etkileyen evlilik nasıl olur da ayakta kalabilir. Toplumumuzun temel taşı olan evlilik ve aile bağları nasıl sağlam olabilir ? Aile yapısı sağlam olmayan bir toplum nasıl ayakta durabilir ? Bence tv karşısında bu tür programları izlerken “Bu kız bu oğlanla çay içecek mi ? Evet diyecek mi ?” sorusunu sormadan önce, bu toplum nereye gidiyor bize bu ve benzeri programlar ne kazandırıyor dahası hangi, örf adet ve ananelerimizi elimizden alıyor diye sormamız lazım. Yoksa bizi batıdan ayıran yegane özelliğimiz aile bağı kavramından eser kalmayacak…
Üzülerek söylüyorum ki; hayatımızla ve yaşayışımızla ilgili değişiklikler yapıp özümüze dönme çabası içerisinde olmazsak, artık tamamiyle özümüzü kaybetmiş yolsuz, yurtsuz bir toplum olacağız.
Vesselam…
News
