Dere çocuğu olur, karadeniz köyü çocuğu. Her köye en az bir dere düşer ve bolca ırmak. Sesi ile yarışılır derelerin. Ondan bağırıla bağırıla konuşulur.
Küçük dere demektir köylerde ırmak. Büyük olan dere. Derenin bittiği yer deniz.
Dere görür ama dereye giremez, yüzemez beceremez. Deneyip dere ile gidenlerin hikayeleri, köyün kocakarılarının ağzında korkutur anaları. Yaklaştırmazlar evlatlarını derenin kıyısına- kenarına…
Yakındır her dere karadenize. Kısadır dereler. Yağmuru karı anında götürür karadenize. Boyarlar denizi, akabildikleri kadar.
Tanır her köylü karadenizi, az çıktığında köyünden, o kısa dereleri takip edince.
Dekorudur karadeniz kuzeyin. Akdeniz gibi ege gibi değil. Kuzeyin simgesidir, kaybolmaz kimse kolayına buralarda. Karadeniz kuzey, dağlar güney, yollar doğu-batı.
Deniz istemez içinde insan. Delidir o yüzden yazları. Yazların aksine sakindir kışları. Temmuzdan önce de ısınmaz. Göz sevsin onu ister, beden değil.
Rüzgar değdi mi kuzular. Açık mavi beyaz yünler ile dolar durur. Bulutlar olmasa kalacak açık mavi. Bir fırsat verse kara bulutlar. Güneşi kapatan, günü grileştiren, kara bulutlar, denizi ekseriyetle karalar.
Rüzgarı yollar arada, arada yağmuru, arada soğuğu. Her hava muhalefeti ona yorulur. Nazlanır aslında ona herkes. Öfke ona yorulur, fıtrat bile.
Nem doludur, dokunur tahammülü az bedenlere. Girebildiği yere yerleşir sızlatır kemikleri.
En iyi, göze gönüle gelir. Hele bir süre ayrı kalıpta kavuştuğu gönüle bakışı. 40 yıllık dostu tekrar bulmuş gibi hem mutlu eder hem sitem eder. Nereye gittin beni bırakıp der gibi.
Yeşilin müsebbibi, yağmurun müsebbibi, derelerin nihayeti, dibi küskün, yüzü kara deniz, Karadeniz.
Deniz gören göz anlayamaz onu görmeden yaşayabileni. Onsuz şehirlerde yönünü bulamaz. Şaşar durur. Ovanın ucunu deniz sanır da öyle avunur.
Bereketi içinde taşır sadece. Ondan gelip isteyene verir. Takasız kalmaz bir dakika. Bereketi sadece kendinden olana verir, artırmaz onu görmeyene. Balığı kendi insanı kadardır.
Neminden sebep, dağdaki toprağı kendi insanına yeter sadece. Kıt kanaat yaşanır buralarda. Çok topraktan az ekin çıkar. Yeşildir ama manzara olacak kadar.
Artıramaz insanını Karadeniz, tutamaz bile bazen elinde. Gidiverir Karadenizli geçimin daha kolay olduğu yeşil olmayan deniz olmayan el memleketlere.
Özleye özleye yaşar. Gözü gönlü kalır geride.
News
