Hoş geldin Ya Şehr-i Ramazan.
Çocukluğumdan beri gördüğüm bu kelimeler yaş aldığımdan beri daha anlamlı geliyor.
Başı rahmet, ortası mağfiret, sonu ise cehennemden azat olan, ramazan ve şevval hilalleri arası 29 gün ya da 30 gün.
İsmet Özel, “yemeyle içmeyle yaşamadığımızı, küfür âlemine duyurmaktır” diye tanımlıyor orucu. Kendi irademizle değil, Rabb’imizin izniyle yaşadığımızı, ürediğimizi bağırıyoruz küfür âlemine. Oruç nefis terbiyesine küçümsenecek kadar basit bir eylem değil diyor.
Her Ramazan kendimize yeniden başlamak için hazırlık. Senenin kışı gibi sakinleşmek, kış gibi beklemek. Kış gibi dinlemek Rabb’imizi. Kış gibi güvenmek Rabb’imize.
Yapraklarını dökebilen ya da dökemeyen ağaçların havanın ısınması sonucu yeniden yeşerip zikre durması da bayram.
Ulaşabileceği her nimete tebessümle bakıp, “seni iftarımda yiyeceğim Rabb’imin izniyle” diyebilmek. “Kimselerin görmediğini Rabb’im görüyor, biliyor” demek, iki hilal arası her an.
Her Ramazan öncesi medyada, sokakta dönen laflar bu sene Ramazan nasıl tutulacak üzere olur ekseriyetle. Sanki geçen sene orucu kolaylaştıran Rabb’imiz bu sene kolaylaştırmazsa ne yaparız diye.
O dönemin sağlık kanunlarının düzenlediği menüler konuşulur en çok. Sahur için elzem iftar için elzem. Yüzyıllardır tutulmuyormuş, ilk defa tutulacakmış gibi. Efendimizin kıymetli kızı Fatma’nın kimi zaman sahuru iftarı aç geçirmemiş, her sofrası mükemmel olmuş gibi.
Tüm gün aç acına nasıl geçecek. Hele yaz Ramazanları susuzluğa nasıl dayanılacak. Ya gençlerle çocuklar, körpe bedenleri nasıl dayanacak saatlerce aç susuz durmaya.
Dünyanın yarısının aç uyuduğu unutulur. Savaşın çocukları unutulur, sokakların çocukları unutulur. Dünya nimetleri unutulmaz. Hepsi bana geldi sanılır.
Her Ramazan öncesi paranoyasıdır döner gene. Sınavı olan çocuğa acınır, yoğun mesai yapana acınır, hastalığı olana acınır. Kul bir başka kula acır. Sanki kul başka bir kula rahmet sunabilecekmiş gibi.
Hilalle başlayan ilk sahur yapılır ve Ramazan’ın ilk gününe kalkılır. İlk gün en uzun gün gelir, bitmez sanılır. Ezanlar ezanları kovalar ve akşam ezanı okunur o gün de. Ramazan’ın ilk iftarı yapılır. Korkulan hiçbir şeyin olmadığı bir sene daha görülmüş olur. Allah’ın yarattığı beden, Allah’ın emirlerine gene dayanır. Allah, yarattığı bedene gene yardım eder. Yarattığı bedenin içindeki ruh gene huzur bulur.
Teslimiyettir huzuru veren, tevekküldür, küfre karşı duruştur.
Günler günleri seri bir şekilde kovalar. Ortasından sonra, uça uça geçer günler. Camiler sokaklar, elveda Ya Şehr-i Ramazan, der. Hilalden başlayan teslimiyet, sonraki hilali görmeye umut olur.
Bayramı bekleyen, ışıldayan gözler ile dolar her yer. Aslında beden alışır açlığa susuzluğa, ömür geçebilir artık bu şekilde. Bedenin alışması değildir oysa oruç. Oruç emirdir, yüce yaratandan, onun istediği kadar. Ramazan yaşam şekli değildir. Zamanı dolunca bitmelidir.
Giden her Ramazan cehennemden azad eder. Geriye bahar açmış bir Müslüman bırakır. Yeşermiş bir ağaç gibi ömür bırakır. Ömrün her senesindeki kışıdır Ramazan, bayramıdır bahar. Günahlardan arındıktan sonra bayram edip temiz bir Müslüman olarak ömrün kalanına yolculuğa başlamaktır. Her senenin bereketinin miladıdır.
Rabbim tekrarını nasip eylesin inşallah.
News
