0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bazı şeyler uçurumun kenarında, düştü düşecek

Yüreğim ağzımda geziyorum sanki büyüdükçe

Duygularımı zirvede yaşadığımdan mı nedir

Sanki belleri bükülüyor, gün geçtikçe…

Bir acayip zaman ki ayaklar baş olmuş, başlar ayaklar altında

Bazen diyorum ki, insan içini de görebilse aynalarda…

Güvende olan(!) nasıl üzülmez uçurumdakilere

Uçurumu sevenlere gülerdim, çocuk aklı

Betonlar arasındansa uçurumda açmayı tercih eden çiçek, haklı

Çocukların kıyıya vurduğu zamanlarda,

Kurtuluş, bir uçurum kenarında yaşamakta

Uykuyla imtihan olunan bu zamanda

Ölümüne uykuya düşmüşken güvendekiler(!)

Düşerim korkusu ile uyuyamaz uçurumdakiler

Koca koca adamların çocuklara gücünün yettiği bir çağda

Bırak, birileri uyanık kalsın uçurumun kenarında da olsa…

Şeytan, insanı rahatlığa alabildiğine özendirse de

Uçuruma alış sen, her ne kadar rahata imrensen de…

Herkesin uçurumu kendinde, içinde

Bu dünyada rahat yok, herkes uçurumdan uçacak cennete

Bu dünyanın toprağını, rahatı uykuya yatıranlar karıyor

Boşlukta asılı dünyayı uçurumdakilerin duası tutuyor

O’nun (cc) gözünden düşme korkusuydu hasılı

Uçurum sevdası…