Kıymetli kardeşim;
Senin de tam olarak tüm koridorlarına girilmemiş yüreğinde, çamurlu bir ayakkabı gibi iz bırakıp; içten içe seni de rahatsız ettiğini düşündüğüm bir dış görünüm için bana: “Esra, yakışmış mı?” diyorsun. Tabi beklediğin karşılığı veremiyorum sana. Öyle olunca, insanlara iltifattan bihaber olduğumu düşünebilirsin; ama öyle değilim. Ya da sandığın kadar değilim deyim de nefsimin ayakları yere değsin.
“Yakışmış mı, güzel olmuş muyum“ muhabbeti geçiyorsa “olmamış, sanki Allah razı olmaz bu şekilde” diyemeyeceksem susarım. Hesabını kolayca veremeyeceğini düşündüğüm bir görünüm için “güzel olmuşsun” dersem sana sevgimden şüphe et. Hatta sadakatimden… Seninle aramı iyi tutmak için, Allah’ın olmamış dediği bir duruma olmuş dersem Allah ile aramı bozmayı göze almışım demektir. Bil ki menfaatçinin tekiyim. Yarın da başkası ile aramı sıcak tutayım derken, seni ihmal edebilirim. Buna hazırlıklı ol. Ama ben menfaati değil, merhameti önceleyen biri olmak istiyorum. Kendimi gömmüş olacağım ama basiretsizlik de var. Görünmeyen bir varlık şu an için önceliğim değil ama sonsuzluğumu verecek olan O’nu görmeyecek kadar körüm.
Gözümün içine “evet, şık olmuşsun” hatta nereden aldın bunları dememi bekler şekilde bakıyorsun; belki cevabını da hazırladın. Kusura bakma ama seni, isyana, güzel sözlerle dahi olsa teşvik edemem. Yakışmamış.
Seni çok sevdiğim için seni, dünyada eskiyecek ama belki cenneti kaybettirecek bir elbise ve sana ait olmayan, seni gizleyen bir yüz ile değil, dünyada eskiyecek; ama cennette hiç eskimeyecek ipeklerle, zümrütlerle süslenmeni sağlayacak bir elbise ve sadece senin olduğun yüzün ile görmek isterim. Sivilce de olsa, yaşımız ilerlediğinde, yaşımızın ayetleri kırışıklıklar da olsa, bırak seni, sen olduğun için sevsinler ve kabul etsinler. Sen, senken çok güzelsin. Ve bilmesin herkes seni. Bir mektubu bile herkes okuyamazken, sen mektuptan daha mı az kıymetlisin? Ne muhteşem bir anlamı fısıldar: en güzel inciler, okyanus diplerinde saklıdır.
Soluğu, eskici dükkanında alacak bir kumaş uğruna, eskimeyecek bir soluk olan İslam’ın bizim için takdir ettiğine, başımızı çevirmeyelim; gel biz de razı olalım. Soluğu sonsuz cennette alalım. Ahirette kararanlardan değil de ağaranlardan olması için yüzümüze, helal dairemiz dışında renk katmayalım.
Canım kardeşim, mektubumu bir izah ile bitirmek isterim. Az önce cenneti kaybettirecek bir elbise dedim. Şahsi bir yorumum olmadığını bilelim. Duydum ki Peygamberimizin (sav) hadisinde “giyinik çıplaklar” başlıklı bir grup var. Ve bu grup cennetin kokusunu dahi alamayacakmış. SubhanAllah, Rabbimiz nefsimize takvasını versin ve onu temizlesin. Kardeşlik hakkıdır, gün olur, kalbim kayar amalim şaşar; baktın ki çıkıyorum yoldan, ayak dirememe bakma, tut kolumdan getir yolumuza. Affı hayallerimi aşan bir Allah’a inanıyorum, ümitvarım.
Kasım 2019
arkadaşın Esra…
News
