“Muhammedî Dava”nın ihanete uğratıldığı günümüzde “Muhammedî Söylem”ce ifade olunan “Müslüman, müslüman kardeşine zulmetmez; Müslüman, müslüman kardeşini zâlime teslim etmez.” (Buhâri-Mezâlim-3) hadisinin kâle bile alınmadığı bir zamanın Müslümanlarına mürekkep yerine yazılara, “kan akıtmak isteyen kalemim”den yazıyorum bugün…
“Tebliğ” edilip; tebliğ edilirken “tatbik” edilen bir anlayışın; bugün sadece “tebliğ ediliyor” gibi görünen bir hilekârlığa dûçar olmuş halini kaleme dökerken kendim de bu ihanete “farkında olmayarak ve elden bir şey gelinemeyerek” alet olunduğumu anlamış bir eziklikle sesleniyorum bugün…
“Selahaddin’in Çocukları”nın gözyaşlarının kuruyalı yıllar olduğunu “haber vermek” için koşuyorum bugün…
Hamurkâr dilim, ağlayan gözlerim ve hasret dolu gönlümün eserini teşir etmek için değil; İsrail’in “siyasi kahpeliğini, ahlakın bir ölçüsü görerek” yüzyıla yakın yaptığı zulmün tasvirini yapmak için ressam olmaya geldim bugün…
Ve ben; konuşurken dilsiz, duyarken sağır, görürken kör olanlara farkındalık olmaya geldim bugün…
Ben, Muhammedî Söylemce “Kardeşini zalime teslim etme” anlayışına susmuş bir vaziyet kesbeden günümüz Müslümanlarına “Susmayın yeter artık” demeye geldim bugün…
Ben ki “Söyleminde Muhammedî”; “Eyleminde tağutun temsili”, “Abdestli kapitalist” Müslümanları topa tutmaya geldim bugün…
“Müslüman” ve “Müslümanlık”; kutsi birer değer iken bu değerleri günümüz sorunlarının bir parçası haline getirenlere “kan kusmak” için geldim bugün…
İslam Dünyası’nı bir “terör bataklığı”na çevirenlere “Ne yapıyorsun be birader?” deyip kirli yakalarına yapışmaya geldim bugün…
Ne acı ki “usullerini, mezheplerini, adetlerini; ayetlerin önüne geçirenler”e, sizin Müslümanlığınızla buraya kadar! demeye geldim bugün…
“Çözüm”ün değil, “Problemlerin birer parçası olan İslamî Kesimler”e bir nida olmaya geldim bugün…
Dindarın, ahlaklı olması gerekirken; “ahlaksız din(i)dar”lara “Kıymayın İslama” demeye geldim bugün…
Bugün Nebe Suresindeki edayla size, “sırt çevirdiğiniz Kudüs”ten bir haber vereyim mi Ey Müslümanlar!
Kudüs…
İnsanlık dışı türlü yöntemlerle mazlumun inim inim inletildiği “Kan Coğrafyası”nın adıdır Kudüs…
Hangi yiğitlerin ve kaç yiğidin davasına yapılan ihanetin belgesidir Kudüs…
Acımasızlığın hüküm sürdüğü anlayışın cirit attığı çöllerin gülüdür Kudüs…
Hak edasıyla hakkın bilerek ve isteyerek çiğnendiği meydanların “Kalpak döğüşüdür” Kudüs…
Davası “Hak” olan bir halkın, “zulme müstehak” kılındığı bir coğrafyanın adıdır Kudüs…
Belki de yüzyıl önce “kendini bilmezler”in hatalarının; günümüzde elim sonuçlarını feryat ve figanlarla yaşayan masumların, çölde çiçek misali solarak yaşamaya çalıştığı Kıble’nin adıdıdr Kudüs…
Egolarına yenik düşmüş, sermayelerini profanlaştırmaya çalışan, İslamı slogandan ibaret sanan, Karikatürcülere içlerindeki çirkin zehri kusarken kendi sahte karikatürsel imajlarını teşir eden Müslüman görünümlü İslamsızlar’ın kendi menfaatlerini kurtarmaya çalışırken buna rağmen; arkadan “biz de varız; bizi de kurtarın” diyen yetimlerin gittikçe su alan gemisidir Kudüs…
İslamî terörizmi destekleyen, bir yandan Mescid-i Haram Müslümanlarındır deyip içeriye gayr-ı müslimi almadığı görünümü vermeye çalışan öte yandan gayr-ı müslimle her türlü dalaverenin kahpesi olurken kendi müslüman halkının 1979 yılındaki hak taleplerine karşı sırf koltuğunu korumak için gayr-ı müslim olan Fransa’dan getirttiği “müslüman karşıtı sistematik ölüm makinesi komutanın” taktikleri çerçevesinde Mescid-i Haram’da müslüman katleden haysiyet yoksunu Suudiler’e “etmeyin, eylemeyin; Muhammed’in Davası’na ihanet etmeyin” diyen davaperest bir halkın ümidinin bitmediği ümittir Kudüs…
İngilizler Kudüs’ü işgal, yağma ederken ellerini ovuşturarak sinema izler gibi izlemekle kalmayıp yapılan talana maddi destek veren Ürdün’e “gün gelir sana hakkettiğin tokadı atacağım” şiarıyla yaşayan; top, tüfek, uçak ve nice modern silahlara, ellerindeki sapanla Bedrin Arslanlarını utandırmayan kahramanların yetiştiği toprak anadır Kudüs…
İslam adını kullanarak Şii propagandaya hizmet eden, daha düne kadar fikriyatını ve hareket metodunu Ali Şeriati’den alan ancak emeline ulaşınca gözünü kırpmadan menfaat uğruna Ali’yi katleden çifte standartlı Hümeyni’ye “yaptığın yanına kâr kalmayacak” deyip hesap gününe gözünü dikmiş korkusuz kaplanların mekanıdır Kudüs…
Mevdudi’nin kurulması için mübarek hayatını verdiği Pakistan’ı Amerikalı abileri istiyor diye kana bulayan hunharlara “sizin de vaktiniz gelecek” mesajı veren şefkat kahramanlarının zalimliğe karşı mücadele verdiği seraptır Kudüs…
Kudüs’ün; yılgınlığın, ümitsizliğin, çaresizliğin ve yalnızlığın en alâsının yaşandığı bir zamanda Müslüman Alemine hayat, umut ve can olmasını diliyor; haklı mücadelelerinde hayatlarını kaybeden Kudüs mücahit ve mücahidelerini en içten dileklerimle selamlıyorum…
News
